ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ: Τα Χρώματα της Ίριδος/ Προμηθέας σε Δεύτερο Πρόσωπο [Seagull, 1978]

Μουσικές του Σταμάτη Σπανουδάκη περιέχει αυτό το άλμπουμ για δύο ταινίες του Νέου (όπως λεγόταν τότε) Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ). Η πρώτη είναι ένα φιλμ «αντιεπιστημονικής φαντασίας, έγχρωμον και σινεμα-σόκ» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ενώ η δεύτερη μία ποπ-πειραματική ταινία σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη. YouTube τα «Χρώματα της Ίριδος» (1974)

Εντυπωσιάζεται κανείς από την ελευθερία της κινηματογράφισης, από την εντελώς φυσική παρουσία του Νικήτα Τσακίρογλου, από την εξέλιξη του σεναρίου που επιχειρούσε να προσεγγίσει με λογικά βήματα το παράλογο, ενώ βρίσκει ευχαρίστως αναπάντεχες τις εμφανίσεις του Διονύση Σαββόπουλου στο Pop Eleven, της ποπ τραγουδίστριας Χριστίνας (εδώ ως δευτεραγωνίστρια) και γιατί όχι και της Πάολας (μιας παλαιάς βεντέτας του «ελαφρού»). Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον η πρωτότυπη μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη έρχεται να καταλάβει το δικό της χώρο, με το βασικό θέμα, που ακούγεται στους τίτλους αρχής όπως και με μια διαφορετική ενορχήστρωση κατά την διάρκεια της ταινίας, να κολλάει αμέσως στη μνήμη. Κάτι που ισχύει και για ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του ΝΕΚ (σε στίχους του Παναγιωτόπουλου), με τη φωνή του (μουσικού κατά το σενάριο) Νικήτα Τσακίρογλου... «Ίρις το όνομά σου είναι ψέμα/ εσύ 'σαι του συρμού, δεν είσαι κόρη οφθαλμού/ Ίρις, δώσε μου στίγμα να σε βρω/ πώς να σ' αναγνωρίσω/ φώναξε "σύρμα" να κρυφτώ...». Εξίσου ενδιαφέρουσα, όμως, είναι και η μουσική για τον «Προμηθέα», που συνδυάζει folk, rock, ηλεκτρονικά και πειραματικά στοιχεία, σ' ένα κράμα που αλλάζει ιδιότητες κατά την... αλχημιστική βίβλο των μετατροπών.

#ΣοφιαΖανελι #ΕλληνικόςΚινηματογράφος #ομαδα5